قدرتعلی حشمتیان نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی از ابتدای این تشکیلات و تا نهمین مجمع عمومی و کنگره این حزب که با اکثریت آراء به عنوان دبیر کل آن انتخاب شد بیش از دبیران احزاب دیگر در تشکیلات خانه احزاب و انجمن های مدنی حضور و فعالیت داشته است. به همین خاطر قصد داریم گفت و گوئی را در این رابطه با برومند شکری پژوهشگر کرمانشاهی داشته باشیم که شما را به آن دعوت می کنیم.
آقای شکری از آنجائی که شما در خصوص احزاب ایران مشغول تحقیق و پژوهش هستید چنانچه امکان دارد مختصری از جریان حزب مستقل و اعتدال ایران برای مخاطبین ما توضیح دهید؟
همان طور که در جریان هستید حزب مستقل و اعتدال ایران با بینش معتدل و میانه رو در اندیشه یک تفکر جدید و نو در ایران است.
این بینش از ابتدای پیدایش تا به امروز که تقریبا در حیات 20 سالگی خود قدم گذاشته است در هیچ دوره ای ساختار شکن نبوده است و همیشه خواستار رفاقت و همکاری جناح ها با همدیگر در جهت کمک به سرنوشت ملت ایران بوده است. عمر 20 سال برای یک حزب سیاسی عمر کمی نیست. لااقل سه دولت مختلف و متفاوت را دیده است. فکر نمی کنم در هیچ مصاحبه ای شاهد توهین ، تهمت و یا تخریب دولت یا جناحی توسط دبیرکل و یا اعضای شاخص آن بوده باشیم. در صورتی که ملاحظه می شود وقتی کوچکترین تریبونی در اختیار فرد یا افرادی قرار می گیرد از مرز افراط و تفریط عدول می کنند یا اگر بخواهیم قیاسی با احزابی که با پسوند اعتدالگرائی در ایران هستند داشته باشیم می توان گفت هیچ کدام به این شکل قواعد و ساختار خود را حفظ نکرده اند و به انصاف در سپهر سیاسی ایران چنین قضیه ای کم سابقه و نادر است.
شما فکر می کنید این حزب با چه پشتوانه فکری و عقیدتی توانسته است چنین خطی را دنبال کند ؟
به عقیده من بیشترین تاثیر به روحیه مدیریت آن یعنی جناب دکتر حشمتیان بر می گردد. ایشان در قبل از انقلاب سایه شوم دوران خانخانی را لمس نموده است و در کودکی پدر بزرگوارشان در راه مبارزه با جناح حاکم و ظالم پهلوی از دست داده اند. بعد آن در جنگ تحمیلی و قبل آن دو بار تا مرز شهادت پیش رفته اند ، معتمد شهری چون کرمانشاه هستند؛ طبیعتا خود را درگیر مطامع دنیا نکرده اند و از همه مهمتر برای حفظ وحدت مطلق برنامه هائی داشته و پیاده نموده است. در همین جلسه اخیر انتخابات این حزب شاهد بودیم که تقریبا طیفی از افراد مهم و مخالف را سر یک میز نشاند و حتی با هم افطار نمودند. از جمله یاسر هاشمی رفسنجانی و عزت اله ضرغامی رئیس سابق صدا و سیما. و من فکر می کنم حشمتیان فقط نماینده یک حزب اعتدالگرا نیست. بلکه پاسدار اعتدالگرائی در ایران است.
به نظر شما آیا این حزب می توند جریان سوم مستقل را در کشور اداره کند؟
اداره کردن یک جریان مهم آن هم با ابزار محدودی که در اختیار این حزب است کار آسانی نیست. و البته ما نباید فقط هدفمان جریان سوم باشد بلکه باید میدان برای جریانات متعددی باز شود. به نظر من حاکمیت می بایست توجه بیشتری به چنین جریانات مستقل و معتدلی داشته باشد که فضای تک قطبی کشور شکسته شود و بی شک نقش شورای نگهبان در باز کردن این فضا نقش غیر قابل انکاری است.
سوال آخر اینکه ؛ آینده احزاب در ایران را چطور می بینید؟
یک سوال در ذهن خود ایجاد کنیم. آتشفشان چرا اتفاق می افتد؟ به قطع یقین همه ما می دانیم که تجمع مواد مذاب و رسوبات باعث می شود در جائی که فیزیک خاک مساعد است این تجمعات باعث انفجار شوند. حالا شما تصور کنید که اگر تجمعات مواد رسوبی به شکل های ریز و محدود بیرون بیایند به هیچ وجه نه به طبیعت و نه به انسان آسیبی نخواهند رسانید. نقش احزاب در کشور یک نقش ضربه گیر است. وقتی توده های مردم، اصناف و اتحادیه های مختلف از طریق حزب پیگیر خواسته های خود باشند عقده و کینه ای از جانب مردم نسبت به حاکمیت ایجاد نمی شود. نظر بنده این است که اگر نرمشی از طرف حاکمیت اتفاق نیفتد وضع به همین منوالی که پیش آمده، پیش خواهد رفت. ولی باید هر آن منتظر تجمع اعتراضی از گوشه و کنار کشور باشیم. در کل احزاب زبان توده مردم را بهتر می فهمند و بیشتر می توانند پلی بین مسئولین و مردم باشند.
